Bron/Broen/The Bridge - TV Series 2011

نام سریال: Bron/Broen

سال انتشار: 2011

تعداد فصل: تا به حال 2 فصل از این سریال ساخته و پخش شده است.

ژانر: جنایی/ رمز آلود/ هیجانی

1. کارگردانی: *****

2. سینماتوگرافی:*****

3. پلات:*****

4. موسیقی/آهنگ فیلم:*****

5. بازیگران/اجراها:*****

6. آیا این سریال ارزش دیدن دارد؟ آیا این سریال محتوایی برای عرضه دارد؟ به طور خلاصه و مفید هر دو فصل سریال شاهکار است. البته نسخه ی آمریکایی این سریال تعریف زیادی ندارد و برای درک اصل داستان و لذت واقعی این داستان حتما باید نسخه ی اروپایی را دید. داستان فصل یک راجع به یک سری قتلهای زنجیره ایی است که در طی چند روز اتفاق می افتد و فصل دوم راجع به فعالیت یک گروه تروریستی است. فصل اشتراک هر دو فصل, دو کارگاه سریال و پل بین دانمارک و سوئد است. برای من خیلی جالب بود که چگونه برخورد دو فرهنگ متفاوت در غالب تعاملات کارگاه دانمارکی مرد و کارگاه سوئدی زن با همدیگر نشان داده می شوند. همه چیز این سریال جای بحث و گفتگو دارد از فضا سازی تیره گرفته تا موسیقی فیلم و خصوصا شخصیت کارگاه سوئدی. کارگاه سوئدی در این فیلم نوعی شخصیت قانون مدار دارد که دروغ نمی گوید, نمیخندد و از نمیتواند روابط اجتماعی برقرار کند و در طول داستان ما تکامل شخصیتش را در برخورد با کارگاه دانمارکی میبینیم. این سریال جای بحث زیادی دارد که از حوصله ی این مطلب و نویسنده خارج است و دوستان را تشویق میکنم که این بحث را بعد از تماشای سریال در نظرات دنبال کنند.

The Americans - TV series 2013

نام سریال: The Americans

سال انتشار: 2013

تعداد فصل: تا به حال 2 فصل از این سریال ساخته و پخش شده است و فصل سوم در حال پخش است.

ژانر: درام/ جنایی/ رمزآلود

1. امتیاز فصل یک: ***

6. آیا این سریال ارزش دیدن دارد؟ آیا این سریال محتوایی برای عرضه دارد؟ ما با سریال خوش ساختی روبرو هستیم که البته بعضی از موارد داستان و بازی ها تا حدی ساده و یا مضحک به نظر خواهند رسید ولی رفته رفته هر چه داستان جلوتر میرود احساس ما نسبته به داستان بهتر میشود و در پایان فصل یک با شخصیتها درگیر خواهید شد. داستان راجع به 2 جاسوس روس (زن و شوهر) در آمریکا در اوج جنگ سرد است. در طول سریال موارد جالب زیادی هست مثل جاسوسی نینا که در پایان فصل یک کلا برعکس عمل میکند و یا نقش افسر حمایتی 2 جاسوس روس و یا ازدواج یکی از جاسوس ها با منشی یکی از کارمندان مهم FBI همه مواردی هستند که در آخر فیلم اتفاق می افتند و باعث میشوند که ما حتما ادامه این سریال را دنبال کنیم. چیزی که بیشتر از همه به نظرم آمد دروغگویی خونسردانه شخصیتها به همدیگر بود و بازی های خوب آنها در ان لحظات. البته چیزی هم که از این سریال برداشت میشود, چون عوامل ساخت این سریال همه آمریکایی هستند هر چند که روایتگران در هر دو طرف قرار دارند ولی با این حال داستان شوروی سابق را کشور فقیر و و گرفته ایی نشان میدهد. من کاری به واقعیت قضیه ندارم, چرا که در واقعیت هم همین طور بوده است ولی حضور دید آمریکایی و نگاه منفی آنها به سوروی سابق کمی آزاردهنده است و البته در آغاز سریال نکته ای که مشهود است ما با دو شخصیت منفی روبرو هستیم در حالیکه باید با آنها همدردی کنیم چرا که آنها قهرمانان خنثی در فیلم هستند که ما نمیدانیم آیا باید از آنها خوشمان باید یا نه. این گیجی باعث میشود که دراغاز سریال همگام با شخصیتها حرکت نکنیم و در کل همه ی آین نکات همراه با روند نسبتا آرام داستان منجر به امتیاز 3 ستاره شد. البته اگه میتوانستم نصف ستاره دیگر به امتیازم اضافه میکردم.

Promised Land - Movie

نام فیلم: Promised Land

سال انتشار: 2012

مدت زمان: 106

ژانر: درام

امتیاز کلی: ***

آیا فیلم ارزش دیدن دارد؟ آیا فیلم محتوایی برای عرضه دارد؟ فیلم داستان صاف ساده ایی دارد. مت دیمون و همکارش باید با ساکنین یک شهر کوچک راجع به استخراج گاز از زمینهایشان قرارداد ببندند. همه چیز خوب پیش میرود تا اینکه یک نفر به عنوان فعال محیط زیست به شهر می آید و شروع میکند که نظر شاکنین شهر را گرداندن تا با مت دیمون قرار داد نبندند.

از کارگردانی مثل گاس ون سنت انتظار کاری عمیق تر و خاص تر از این فیلم را داشتم. در طول فیلم 3 یا 4 تا صحنه جالب وجود دارد. مثلا زمانی که قبل از شروع کارشان به مغازه ای میروند و لباس هایی ساده میخرند یا صحنه هایی که بین مت دیمون و فعال محیط زیست رقابت در جریان است. داستان فیلم کاستی هایی هم دارد مثلا صاحب مغازه ایی که اولین بار واردش میشوند در طول فیلم به مت دیمون و همکارش کمک میکند و ما هم دلیل این کارش را نمیدانیم و یا حداقل دلیل این کمک کردن به ما توضیح داده نمیشود. داستان فقط یک چرخش در انتهای فیلم دارد که ما هم زیاد تحت تاثیر آن قرار نمیگریم. پرداخت شخصیتها تا اواسط فیلم خوب پیش میرود ولی بعد از آن همه چیز معمولی میشود. زمانی که مت دیمون تغییر در دیدگاهش بوجود میاد و در پایان شروع به سخنرانی میکند من به شخصه هیچ حس خاصی نداشتم و خوشحال بودم از اینکه فیلم به پایان رسید. یک نکته ی آزاردهنده ی دیگر راجع به فیلم تاریک بودن بیش از حد صحنه ها بود. شاید این کاری عمدی باشد ولی کمک خاصی به فضا سازی و روایت نمیکند و خیلی از موارد فقط آزاردهنده میشود به نحوی که ما فقط به صداها گوش میدهیم و زحمت گشتن در سیاهی صحنه را به خودمان نمیدهیم.

نام من سرخ - رمان

نام کتاب: نام من سرخ
نویسنده: ارهان پاموک
مترجم: عین له غریب
انتشارات: چشمه

اول از ترجمه این کتاب بگم که این کتاب اخریا توسط نشر مروارید و با ترجمه تهمینه زاردشت هم منتشر شده است. در زبان انگلیسی من دو ترجمه از این کتاب دیدم که سبک یکی مشابه نوشته های قدیمی و کلاسیک و تا اندازه ای سنگین بود و ترجمه دوم انگلیسی زبانی بسیار ساده و راحت را در ترجمه انتخاب کرده بود که خواندنش بسیار راحت است. ترجمه عین له غریب, هم ترجمه ی خوب و روانی است. البته ایرادات خودش را دارد. اولین ایرادی که به چشم میخورد نبود کاما در این ترجمه است و این باعث میشود که خوانند بعضی از جمله ها را چندین بار بخواند تا متوجه منظور نویسنده شود. و ایراد دوم بیشتر نکات ریزی است که مترجم در ترجمه رعایت نکرده است. بعضی مواقع با مقابله با نسخه ی زبان انگلیسی کتاب متوجه شدم که مترجم بعضی از جملات را همانجوری که خوانده میشود ترجمه کرده است و در حالیکه تمامی کسانی که اندک سررشته ایی از ترجمه دارند میدانند که مترجم نباید به فکر حفظ ساختار دقیق جمله ی زبان اصلی در زبان دوم باشد و باید در ترجمه جمله را با توجه به ساختار زبان مقصد نوشت. ایراد بعدی که من متوجه آن شدم در داستان است. در داستان شکوره دو فرزند دارد به نام های ارهان و شوکت. در جای جای داستان شوکت دختر معرفی میشود در حالیکه در اصل داستان شوکت پسر است. جالب است بدانید که شکوره اسم واقعی مادر نویسنده است و شوکت هم اسم برادر بزرگتر نویسنده میباشد.

# این قسمت شامل نکاتی است که اگر داستان را نخوانده اید بهتر است به پاراگراف بعدی بروید.
در طول داستان با توجه به سرنخ های داده شده من به این نتیجه رسیدم که قاتل پروانه است ولی در انتها دیدیم که قاتل زیتون بود. مطمئن نیستم که در اصل کتاب همه چیز به این شکل بوده است و احتمالا مترجم در ایم میان اشتباهاتی داشته است که پس از بررسی مجدد کتاب ترجمه شده و اصل کتاب این قسمت را کامل میکنم.

راجع به داستان باید بگم که ماجرای اصلی رمان نقاشی یک کتاب و پیدا کردن قاتل ظریف افندی و شخص دیگری است. داستان 700 صفحه ایی در یک خط خلاصه میشود ولی چیزی که در طول رمان با آن مواجه میشویم فراتر از روایت و ماجراست. داستان ماجرا محور نیست و نقاط اوج داستان به تعداد انگشتان دست نمیرسد. داستان از طریق تفکرات شخصیتهای مختلف به جلو برده میشود و جنبه ی راشومون گونه ی داستان و راوی هایی مثل سکه, شیطان, اسب, مرگ و رنگ قرمز که همه گی نقاشی هستند باعث ایجاد فضایی میشود که تحت تاثیر خورخه لوئیس بورخس است. داستان راجع به نقاشی است و اطلاعات زیادی راجع به نقاشی به ما میدهد و از دریچه چشم شخصیت های رمان و مخصوصا نقاشاها فرهنگ زمانه به خوبی به خواننده منتقل می شود. چیزی که بعد از پایان داستان به ذهنم این رسید این بود که در طول داستان ما هیچ توضیح و توصیفی از شخصیتها نداریم. داستان چون از طریق راوی های مختلف روایت میشود در نتیجه هر کس برداشت خودش را بیان میکند و نویسنده هم در هیچ جا حضوری برای ارائه ی اطلاعات ندارد که باعث میشود ما از روی اعمال شخصیت ها به برداشتی راجع به آنها برسیم و برخلاف نظر بعضی از منتقدین که میگویند: "خیر و شر به طور کامل از هم تفکیک شده‌اند و اصلاً خبری از شخصیت‌های خاکستری نیست" به نظر من نوع رواین باعث میشود که این تفکیک وجود نداشته باشد و نویسنده آگاهانه برداشت ما از شخصیت ها را در لبه ی خیر و شر نگه میدارد. راجع به راوی های انتزاعی داستان مثل سکه, شیطان, اسب, مرگ و رنگ قرمز باید بگویم که آنها به نوعی خود را نماینده همه همنوعان خود میدانند و ارزش آنها کمتر از ارزش شخصیتهای داستان نیست چرا که حضور نمادین آنها به پیش برد و خلق فضای داستان کمک شایانی میکند. البته در پایان که شکوره میگوید ما نباید همه چیز را جدی بگیریم چرا که احتمالا داستان غلو شده است من یاد مظنونین همیشگی افتادم و این که بعد از همه این چند صدایی ها ما میفهمیم که راوی شکوره بوده است که از طریق نوشته ی احتمالی ارهان با ما حرف میزده است. در پایان دوست دارم که مجدد کتاب را بخوانم منتها این دفعه ترجمه ی انگلیسی کتاب را خواهم خواند و مجدد این نوشته را ویرایش خواهم کرد.

امتیار نهایی به خود رمان نه ترجمه: *****
آمتیار نهایی به ترجمه: ****

یکی از جملات کتاب که در ذهنم ماند:

"".

Hugo - Movie

نام فیلم: Hugo

سال انتشار: 2011

مدت زمان: 126

ژانر: خانوادگی/ درام/ ماجرایی

1. کارگردانی: *****

2. سینماتوگرافی:*****

3. فیلمنامه:****

4. موسیقی/آهنگ فیلم:*****

5. بازیگران/اجراها:*****

6. آیا فیلم ارزش دیدن دارد؟ آیا فیلم محتوایی برای عرضه دارد؟ این فیلم را باید دید البته اغلب کارهای مارتین اسکورسیزی ارزش حداقل یکبار دیدن را دارند و بیشتر کارهای او هم تبدیل به اثری کالت مانند در دنیای سینما شده اند. فیلم با داستانی خانوادگی و گرم به روایت ساده و احساسی میپردازد. در نقدهای انگلیسی که اکثرا همه فیلم را با کتاب مقایسه کرده بودند و از برتری هر کدام به دیگری صحبت میکردند, خیلی از منتقدان فیلم را ستوده بودند ولی در عین حال کتاب را چیز دیگری میدانستند که باید خواند. من کتاب را هنوز نخواندم که قضاوتی راجع به این نکته بکنم ولی از قطر کتاب مشخص است که فقط با تماشای فیلم خیلی از چیزها را از دست خواهیم داد. به شخصه این فیلم را یک فیلم خوب میدانم که به بیننده حسی خوب میدهد که تا مدتی هم این حس با ماست. ولی این یک فیلم شاهکار به حساب نمی آید. نکته ایی که در طول فیلم در ذهن من بود حس نوستالژی بود که راجع به فیلمهای قدیمی در فضا موج میزد. به نوعی کارگردان در کالبد هیوگو حضور دارد. در پایان باید راجع به فضا سازی و رنگهای خارق العاده هر صحنه هم بگم که به روند داستان و فضا سازی خیلی کمک میکنند و به خوبی کار شده اند.

Banshee -TV Series 2013

نام سریال: Banshee

سال انتشار: 2013

تعداد فصل: تا به حال 2 فصل از این سریال ساخته و پخش شده است و فصل سوم در دست ساخت است.

ژانر: درام/ جنایی/ اکشن

1. کارگردانی: *****

2. سینماتوگرافی:*****

3. پلات:*****

4. موسیقی/آهنگ فیلم:*****

5. بازیگران/اجراها:*****

6. آیا این سریال ارزش دیدن دارد؟ آیا این سریال محتوایی برای عرضه دارد؟ حرف آخر را برای این سریال اول میزنم. این سریال شاهکار است و به تمام علاقه مندان سریالهای آمریکایی توصیه میکنم که زمان را از دست ندهند و اگر این سریال را ندیده اند از همین امروز شروع کنند. داستان قوی, همراه با بازی های خوب و خشونت و سکس نقاط بارز این سریال هستند. قصد تحلیل این سریال را در این پست ندارم و تحلیل شخصی ام از این سریال را در صورت لزوم در نظرات بیان خواهم کرد و در کل باید بگم که فصل اول این سریال با نوع رنگ پس زمینه ایی که فیلمبرداری شده است حال و هوای خیلی خاص به این سریال میدهد و د فصل دوم چند نکته ی کوچک وجود دارد که شاید کمی آزار دهنده باشد ولی در پایان باز تماما راضی از پای سریال بلند خواهید شد. در فصل دوم هم یکی از بهترین قسمتها هم توسط یک ایرانی کاگردانی شده است.

Mark of the Ninja - Game

نام بازی: ردپای نینجا
تاریخ عرضه: 7 سپتامبر 2012
پلاتفرم: ایکس باکس 360, ویندوز, لینوکس, مک
تولید کننده: Klei Entertainment
وب سایت بازی: ردپای نینجا

این بازی در نوع خودش حرفهای تازه ایی برای گفتن دارد. از نظر سبک با بازی پلتفرم دوبعدی همراه با چاشنی مخفی کاری همراه هستیم. گرفیک بازی و صداها بسیار عالی کار شده اند و طرفداران بازی های دو بعدی قطعا از بازی کردن این عنوان راضی خواهند شد. داستان بازی سر راست و ساده است تا صحنه ی پایانی که ما با یک پایان باز روبرو میشویم. در پایان شاید بازی اندکی تکراری به نظر برسد ولی وقتی که بازی تمام میشود باز هم به دنبال ادامه ی بازی خواهیم بود. بازی برای من جذابیت دوباره بازی کردن را نداشت ولی خب تا به حال هیچ بازی ایی برای من جذابیت دوباره بازی کردن را نداشته است و زمانی که خط داستانی بازی تمام میشود به سوی بازی بعدی حرکت میکنیم. ولی در کل طعم شیرین این بازی خوب هنوز بعد از دو سال زیر زبانم هست و قطعا بازی های بعدی این شرکت بازی سازی را دنبال خواهم کرد.

Dayan-Hale Man Khoob Nist - Music

چند روز پیش به طور اتفاقی این خواننده و این آهنگ رو کشف کردم. این آهنگ یک چیزی رو تو وجودم مجدد بیدار کرد. تکنیک خواننده در حال حاضر خوبه, صداش هم که تا حدی خاص خودشه و مهم تز از همه اینا متن قشنگ آهنگش است. وقتی که به آهنگش گوش میدادم, همه ی یک چیزی رو که مرد برای عشق زندگیش میخواد رو در یک آهنگ آورده است. کاری به کار کلیشه های ساختاری و جنبه های فمن قضیه ندارم. ولی خوشحالم که این خواننده رو پیدا کردم. بقیه آهنگهای این خواننده هم در همین سطح دارند و این خواننده جزو خوانندگان انگشت شماری است که ارزش مجدد شنیدن هر آهنگش هست.
لینک این آهنگ در رادیو جوان: دایان- حال من خوب نیست

Chocolat - Movie

نام فیلم: Chocolat

سال انتشار: 2000

مدت زمان: 121

ژانر: درام/ عشقی

آیا فیلم ارزش دیدن دارد؟ آیا فیلم محتوایی برای عرضه دارد؟ فیلم شکلات با داستان خوش ساخت و کم نقصش میتواند ساعات خوبی را برای شما ایجاد کند. تم فیلم را شاید بارها دیده باشیم ولی بازی جولیت بینوش قطعا ارزش دیدن را دارد و جدای از آن وجه اشتراک جامعه ی خودمان با شهر کوچک درون فیلم هم غیر قابل انکار است. وقتی که کشیش به پیروی از شهردار (آلفرد مولینا) صحبت از گناه آلود بودن شکلات میکند, ناخودآگاه یاد ترکیه افتادم و زمانی که در ترکیه مصرف قهوه گناه شناخته میشد. به طور خلاصه حرف اول و آخر فیلم این است که لذت ببر و زندگی کن.
امتیاز من به فیلم: ***